مقدار صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين¬ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان: یک کپسول، سه تا چهار بار در روز.  
- مصرف در کودکان:  در كودكان بالاى ١٢ سال مشابه نحوه مصرف در بزرگسالان مى باشد.
- مصرف در سالمندان: دوز مصرفی در این گروه از بیماران همانند بزرگسالان بوده اما با توجه به اینکه احتمال بروز عوارض دارویی به ویژه عوارض گوارشی، قلبی عروقی و کلیوی در سالمندان خصوصا افراد بالای ۷۵ سال و یا افرادی که از داروهای آنتی کواگولانت، آنتی پلاکت و یا کورتیکواستروئیدها استفاده می کنند بیشتر است، دارودرمانی در این گروه بهتر است با احتیاط باشد و برای شروع درمان از کم ترین دوز و فرکانس مصرف استفاده شود.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی: به علت این که ترکیب دارای ایبوپروفن می باشد، مصرف دارو در افراد با eGFR<30 ml/min/1.73m2  ممنوع می باشد.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی: به علت اینکه ترکیب شامل استامینوفن می باشد، مصرف این دارو در افراد با نارسایی شدید کبدی(child pugh class C) توصیه نمی گردد. در موارد خفیف تا متوسط و افراد با بیماری های مزمن کبدی، در صورت نیاز به مصرف این دارو حداکثر میزان مجاز مصرف استامینوفن ۲ گرم در روز در نظر گرفته شود. 

نحوه صحیح مصرف دارو:
    براى جلوگيرى از عوارض گوارشى بهتر است دارو بعد از غذا و همراه يك ليوان كامل آب استفاده شود.
    بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين ترى را تجويز كند.
    از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.


منع مصرف دارو:
    هر گونه حساسيت به هر يك از اجزاى فرمولاسيون.
    در صورت سابقه آسم يا كهير و يا هر يك از واكنش هاى آلرژيك پس از مصرف آسپرين و يا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
    درمان درد قبل و یا پس از جراحى باى پس عروق كرونر (CABG).
    در افراد با eGFR<30 ml/min/1.73m2 .
    در صورتى كه دارو را به صورتOTC  و بدون تجويز پزشك مصرف مى كنيد، از مصرف ساير فرآورده هاى حاوى استامينوفن به صورت همزمان، خوددارى نماييد.

هشدارها/ احتیاطات:
    داروهاى ضدالتهاب غير استروئيدى (NSAIDs) ممكن است باعث افزايش خطر بروز حوادث جدى قلبى عروقى، انفاركتوس ميوكارد)سكته قلبى) و سكته مغزى شوند، احتمال بروز این عوارض با افزايش طول مدت مصرف دارو افزايش مى يابد و بيماران با سابقه مشكلات قلبى عروقى، در ریسک ابتلای بالاتری قرار دارند. 
    داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می توانند سبب بروز عوارض جدى دستگاه گوارش از جمله خونريزى، التهاب و ايجاد زخم هاى گوارشى شوند احتمال بروز اين عوارض در افراد مسن و افراد داراى سابقه بيمارى هاى گوارشى و زخم معده بيشتر خواهد بود.
    واكنش هاى شديد پوستى به دنبال مصرف دارو ممكن است تظاهر پيدا كنند، در صورت وقوع، مصرف دارو را قطع كرده و به پزشك خود اطلاع دهيد.
    واکنش های آنافیلاکسی به دنبال مصرف دارو ممکن است اتفاق بیفتد و در افرادی که سابقه آسم، برونکواسپاسم،کهیر و سایر مشکلات آلرژیک خصوصا به دنبال مصرف آسپرین و یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را داشته اند با توجه به بالاتر بودن احتمال بروز واکنش آنافیلاکسی مصرف این دارو در این افراد توصیه نمی شود.
    در صورت وجود هرگونه سابقه زخم های گوارشی، بیماری قلبی عروقی، نارسایی کلیوی و کبدی و هرگونه سابقه 
بیماری هایی چون آسم، لوپوس و دیابت، پیش از مصرف دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
    ایبوپروفن براى درمان درد هاى بعد از عمل جراحى باى پس عروق كرونر(CABG)  نبايد مورد استفاده قرار گيرد.  
    با توجه به اینکه دارو سبب افزایش احتمال وقوع هایپرکالمی می شود، در افرادی که در ریسک وقوع بالاتری قرار دارند از جمله سالمندان (افراد بالای ۶۵ سال)، افراد مبتلا به دیابت و افرادی که داروهای افزایش دهنده پتاسیم خون مصرف 
می کنند، توصیه به پایش سطح پتاسیم خون و استفاده از ایبوپروفن در کمترین دوز موثر و کوتاه ترین زمان ممکن 
می شود.
    با توجه به پتانسیل ایجاد مشکلات کلیوی، مصرف این دارو در سالمندان، در شرایط کاهش حجم مایعات بدن، نارسایی قلبی، بیماران با سابقه مشکلات کلیوی و کبدی و بیمارانی که دیورتیک و یا ACEI استفاده می کنند توصیه نمی شود.
    در صورت مشاهده علایمی از جمله: افزایش فشار خون، ورم پا، درد های شکمی، بی اشتهایی، کاهش حجم ادرار، تغییر رنگ ادرار یا مدفوع، مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
    در صورتى كه اين دارو با ساير تركيبات حاوى استامينوفن استفاده شود ريسك بروز عوارض كبدى افزايش مى يابد. (حداكثر مقدار مجاز مصرف استامينوفن ٤ گرم در روز مى باشد).
    مصرف بيش از ١٠ روز در ماه توصيه نمى شود چرا كه مصرف بيش از اندازه و طولانی مدت دارو خود  می تواند باعث ايجاد سردرد شود. (medication overuse headache).
    

مصرف در بارداری و شیردهی:
    مصرف این دارو در دوران بارداری، به خصوص سه ماه آخر توصیه نمی شود، مگر در شرایط خاص و به تشخیص پزشک متخصص.
    مصرف دارو در دوران شيردهى صرفا طبق تجویز پزشک متخصص می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.

- عوارض شایع (کمتر از ۱ نفر از هر ۱۰ نفر): عوارض گوارشى) دل درد، سوزش سر دل، زخم هاى گوارشى، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ(، خونریزی، کاهش میزان هموگلوبین خون، افزایش سطح آنزیم های کبدی، اختلالات خواب.
- عوارض ناشایع (بین ۱ تا ۱۰ نفر از هر ۱۰۰ نفر): وزوز گوش، راش و کهیر پوستی، ادم محیطی، آسم و تنگی نفس، برونکواسپاسم، آنمی، لوکوپنی، افزایش فشار خون، تاکی کاردی، بی قراری، ضعف، سردرد و سرگیجه، کاهش حجم ادرار و ...
- عوارض نادر(کمتر از ۱ نفر از هر ۱۰۰ نفر): اسیدوز، آلوپسی، شوک آنافیلاکسی، آنژیو ادم، آنمی آپلاستیک، تاری دید، آریتمی، مشکلات قلبی عروقی، افزایش احتمال عفونت، نوتروپنی، سندرم استیون جانسون، لوپوس، خشکی دهان و ...
 
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.

تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
سالیسیلات ها، آنتی پلاکت ها، آنتی کواگولانت ها، هپارین، آنالوگ های ویتامین K، آمینوگلیکوزیدها، بیس فسفونات ها، سفالوتین، سیکلوسپورین، دسموپرسین، دیگوکسین، دروسپیرنون، اپلرنون، هالوپریدول، لیتیم، متفورمین، متوترکسات، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، هیدرالازین، کینولون ها، تاکرولیموس، تنوفوویر، ونکومایسین، کورتیکواستروئید های سیستمیک، دیکلوفناک، دیورتیک ها، پنتوکسی فیلین، پروبنسید، ایماتینیب، فنیل افرین سیستمیک، داپسون موضعی، ایزونیازید، نیتریک اکساید، لاموتریژن، فنی توئین، کاربامازپین، باربیتورات ها، داروهای ضد افسردگی، ویتامین ای و امگا ۳.

از مصرف همزمان این دارو با دارو های زیر خودداری کنید:
سایر دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی از جمله کتورولاک، اوروکیناز و آمینولوولینیک اسید 


فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
    در مورد مکانیسم اثر استامینوفن، اگرچه به درستی مشخص نشده است، اعتقاد بر این است که اثرات ضد دردی ناشی از فعال شدن مسیر های سروتونرژیک در سیستم اعصاب مرکزی و همچنین تعامل با سایر سیستم های مهارکننده درد باشد. اثرات ضد تب استامینوفن نیز ناشی از مهار مرکز تنظیم کننده حرارت در هیپوتالاموس می باشد.
    ایبوپروفن با مهار قابل برگشت COX 1&2، سبب کاهش تشکیل پیش سازهای پروستاگلاندین شده و از این طریق اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهاب دارد. سایر مکانیسم های پیشنهادی که به طور کامل مشخص نشده اند و احتمالا در اثرات  ضد التهابی در درجات مختلف نقش دارند، شامل: مهار کموتاکسی، تغییر فعالیت لنفوسیت ها، مهار تجمع و فعال سازی نوتروفیل ها و کاهش سطح سایتوکاین های التهابی می باشد.
    کافئین سبب مسدود شدن گیرنده های آدنوزین شده و سبب انتقال کلسیم از شبکه سارکوپلاسمی و مهار بازجذب کلسیم می شود و از طریق مهار فسفودی استراز، سبب افزایش غلظت cAMP می گردد.

عملکرد فارماکوکینتیک دارو: 
    استامینوفن خوراکی شروع اثر زیر یک ساعت و طول اثر بین ۴ تا ۶ ساعت دارد. پروتئین بایندینگ دارو در دوزهای درمانی بین ۱۰ تا ۲۵ درصد می باشد. این دارو تحت متابولیسم کبدی قرار گرفته و در نهایت از طریق ادرار دفع می شود.
    ایبوپروفن جذب خوراکی سریع (۸۵٪) و شروع اثر ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ای دارد و پس از گذشت ۱ الی ۲ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. پروتئین بایندینگ دارو بالا و حدود ۹۹٪ بوده و فراهمی زیستی ۸۰٪ دارد. ایبوپروفن متابولیسم کبدی (اکسیداسیون) داشته و در نهایت از طریق ادرار (۴۵ تا ۸۰ درصد به صورت متابولیت، ۱۴ درصد به صورت کونژوگه و ۱ درصد بدون تغییر) و مدفوع از بدن دفع می شود.  
    کافئین در بزرگسالان پروتئین بایندینگ حدود ۳۶ درصد دارد. این دارو پس از گذشت ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. نیمه عمر حذف دارو در بزرگسالان ۵ ساعت بوده و دارو سر انجام پس از متابولیسم کبدی، از طریق ترشح در ادرار از بدن دفع می شود.

شرايط نگهدارى دارو: 
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي¬گراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.