مقدار صحیح مصرف دارو:
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و پرتو درمانی :
8 تا 16 میلی گرم به شکل تک دوز پیش از شیمی درمانی
ممکن است با نظر پزشک این دارو بعد از شیمی درمانی ادامه یابد
استفراغ و تهوع بعد از عمل جراحی :4 میلی گرم در انتهای جراحی یا 8 میلی گرم 30 تا 60 دقیقه پیش از جراحی
تهوع واستفراغ دوران بارداری: 4 تا 8 میلی گرم 3 بار در روز یا در صورت نیاز ( طبق نظر پزشک متخصص).
 
- مصرف در کودکان:  
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی :
با احتیاط طبق نظر پزشک معالج استفاده شود، دوز معمول 0.15 میلی گرم بر کیلوگرم در هر دوز (حداکثر 16 میلی گرم در هر دوز) 30 دقیقه پیش از شیمی درمانی
گاستروانتریت: 2 تا 8 میلی گرم در هر دوز طبق نظر پزشک معالج
- مصرف در سالمندان: دوزهای مصرفی مشابه بزرگسالان می­باشد ؛ با احتیاط مصرف شود­.
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کلیوی: نیازی به تنطیم دوز نمی­باشد .
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کبدی: برای نارسایی کم تا متوسط نیازی به تنظیم دوز نمی­باشد .
برای نارسایی شدید ماکزیمم دوز 8 میلی گرم در روز می­باشد­.
ماکزیمم تک دوز تزریقی 16 میلی گرم می­باشد­.
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
- این دارو می تواند در 50 الی 100 سی سی از محلول های نرمال سالین یا دکستروز 5 درصد رقیق شده و طی 15 دقیقه انفوزیون شود.
- در صورت مصرف به شکل بولوس، توصیه می شود ظرف حداقل 2 تا 5 دقیقه صورت گیرد.
- این دارو بیمارستانی می باشد ؛ لذا تزریق آن حتما باید در مراکز درمانی و تحت نظر کادر درمانی صورت گیرد­.
منع مصرف دارو:
حساسیت به اندانسترون یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
از استفاده همزمان با آپومورفین جدا خودداری نمایید­.
هشدارها/ احتیاطات:
- این دارو می تواند به صورت وابسته به دوز موجب طولانی شدن فاصله  Q Tدرنوار قلب شود ؛ لذا در صورت مصرف هرگونه دارویی، مراتب را به پزشک یا دکتر داروساز خود اطلاع دهید .
- امکان بروز سندروم سروتونین به خصوص در مصرف هم زمان با سایر داروهای سروتونرژیک با اندانسترون وجود دارد.
- در صورت داشتن نارسایی کبدی ، مشکلات قلبی و اختلالات الکترولیتی ، مراتب را با پزشک در میان بگذارید .
- مصرف این دارو در جراحی های شکمی ممکن است موجب پوشانده شدن مشکلات دستگاه گوارش شود.
مصرف در بارداری و شیردهی:
این دارو در بارداری در رده B قرار دارد ؛ ، لذا در صورت صلاح دید پزشک معالج ، می­تواند مصرف شود.
اطلاعات کافی در مورد ترشح در شیر اندانسترون در دسترس نیست ؛ لذا با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض شایع ( کمتر از1 در 5 نفر) : سر درد – خستگی – بی قراری – یبوست – اضطراب – سرگیجه – خارش – بثورات پوستی – اسهال  احتباس ادراری – افزایش آنزیم های کبدی – تب – کمبود اکسیژن
- عوارض ناشایع ( کمتر از 1 در 100 نفر) : واکنش حساسیتی – آنژین صدری – افت فشار خون – درد قفسه سینه – اختلالات قلبی – تنگی نفس - گر­گرفتگی – طولانی شدن فاصله QT –  تغییرات ECG- سندروم سروتونین – سندروم استیون جانسون – سکسکه – لرز - هیپوکالمی
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
از مصرف همزمان اندانسترون با داروهای آپومورفین ، پیموزاید اجتناب نمایید .
اندانسترون ممکن است موجب کاهش اثر ترامادول شود .
القا کننده های CYP3A4 ( مانند کاربامازپین، فنی توئین و...)، میتوتان ، دفراسیروکس ممکن است اثر اندانسترون را کاهش دهند .
اندانسترون ممکن است موجب افزایش اثر داروهای ( آنتی سایکوتیک ، آنتی دپرسانت ، مهارکننده های کیناز ، مهارکننده های CYP3A4 ، آنتی بیوتیک های کینولونی )که موجب افزایش فاصله QT میشوند و همچنین داروهای سروتونرژیک، ترامادول آپومورفین ، هالوپریدول ، متفورمین بشود .
آنتی آریتمی های کلاس IA ،IC  و III و داروهایی که موجب افزایش فاصله QT میشوند ، آمیودارون ، دومپریدون ، پنتامیدین  پیموزاید ممکن است موجب افزایش اثر اندانسترون شوند.
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
اندانسترون یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده های5-HT3  است که سروتونین را به صورت مرکزی در رسپتورهای منطقه تحریک شیمیایی( trigger zone)  و در پایانه های محیطی عصب واگ بلاک می­کند­.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
این دارو اتصال به پروتئین پلاسمایی 70 تا 76 درصدی دارد . زمان رسیدن به پیک پلاسمایی برای ترزیق وریدی 10 دقیقه و برای تزریق عضلانی 41 دقیقه است . متابولیسم کبدی دارد و دفع از طریق کلیه و مدفوع صورت می­گیرد­.
نیمه عمر در بزرگسالان 3 تا 6 ساعت و در صورت داشتن نارسایی کبدی به 12 تا 20 ساعت می رسد.

شرايط نگهدارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت و درون جعبه نگهدارى كنيد.
- از یخ زدگی محافظت شود­.
- آمپول های اندانسترون به صورت محلول های بی­رنگ تا رزد کمرنگ می­باشند ؛ درصورت تغییر رنگ یا مشاهده رسوب از    مصرف آن خودداری نمایید­.